Overslaan en naar de inhoud gaan
IVV is geaccrediteerd door UNESCO als expertisecentrum voor Immaterieel Cultureel Erfgoed

IVV is geaccrediteerd door UNESCO als expertisecentrum voor Immaterieel Cultureel Erfgoed.


Februari 2024 - Verlenging Unesco accreditatie IVV

Om erkend te worden als expertisecentrum voor immaterieel cultureel erfgoed (Immateriel Cultural Heritage – ICH) moet om de vier jaar een lijvig dossier worden voorgelegd aan UNESCO. In dat dossier worden de activiteiten van de voorbije vier jaar toegelicht. Het dossier van IVV werd voorgelegd aan het Committee for the Safeguarding of Intangible Cultural Heritage tijdens zijn jaarlijkse vergadering. In 2023 ging die bijeenkomst door in Botswana, meer bepaald in Kasane van 5 tot 8 december. Hieronder een uittreksel van het schrijven waarin de hernieuwing van onze accreditatie wordt bevestigd.


Februari 2019 - De UNESCO accreditatie werd verlengd!!

Unesco heeft tijdens de bijeenkomst van december 2019 in Bogota, de accreditatie van IVV opnieuw voor 3 jaar verlengd.

De belangrijkste functie van accreditatie, naast een officiële erkenning door de internationale wereldgemeenschap (in het bijzonder rond cultureel erfgoed), is dat door het UNESCO-secretariaat en het Comité een beroep kan worden gedaan op die organisaties om advies te verlenen over dossiers die werden ingediend. Dit gaat in de eerste plaats over de beoordeling van dossiers rond artikel 17 van de conventie, opname in de lijst van fenomenen die nood hebben aan bescherming of safeguarding, en vervolgens eventuele financiering of ondersteuning van het project in kwestie. Vooral het “safeguarding”plan, een strategisch stappenplan om immaterieel cultureel erfgoed te beschermen of te redden, moet daarbij beoordeeld worden door organisaties die niet gevestigd zijn in dezelfde staat. Advies en raad geven over een erfgoedmanagementsdossier uit een ander continent bijvoorbeeld: het zou een mooie illustratie zijn van waar deze conventie over gaat. Om daarvoor opgeroepen te kunnen worden als adviserende organisatie is een accreditatie nodig.


Juli 2010 - Accreditatie is nu een feit

Na het Intergouvernementeel Comité (6/11/2008), keurde ook de Algemene Vergadering (24 juni 2010) van de ledenlanden van de ‘UNESCO-conventie voor de bescherming van immaterieel cultureel erfgoed’, de accreditatie goed van 97 NGO’s. Eén van deze 97 wereldwijd erkende organisaties, is het IVV


December 2008 - Accreditatie door UNESCO van FARO, Heemkunde Vlaanderen, Instituut voor Vlaamse Volkskunst en Federatie Historische Schuttersgilden

Van 4 tot 8 november 2008 kwam het Intergouvernementeel Comité voor de bescherming van Immaterieel Cultureel Erfgoed bijeen in Istanbul (Turkije). Het was de derde reguliere sessie van dit comité, dat als taak heeft de uitvoering van de UNESCO-conventie van 2003 en de daarbij horende operationele richtlijnen van juni 2008 te begeleiden. Het comité moet de door staten en andere actoren ingediende dossiers beoordelen, eventueel erkennen of projecten ondersteunen. Op woensdag 5 en donderdag 6 november 2008 besliste het Intergouvernementeel Comité, na onderzoek door het Secretariaat van UNESCO, 51 niet-gouvernementele organisaties uit de hele wereld te selecteren en voor te dragen voor accreditatie door UNESCO. De beslissing moet nog formeel bekrachtigd en officieel geproclameerd worden door de Algemene Vergadering van lidstaten van de UNESCO-conventie van 2003 (momenteel 104 landen), die zal bijeenkomen te Parijs in juni 2010. In dit geval is de bekrachtiging slechts een formaliteit. De belangrijkste functie van accreditatie, naast een officiële erkenning door de internationale wereldgemeenschap (in het bijzonder rond cultureel erfgoed), is dat door het UNESCO-secretariaat en het Comité een beroep kan worden gedaan op die organisaties om advies te verlenen over dossiers die werden ingediend. Dit gaat in de eerste plaats over de beoordeling van dossiers rond artikel 17 van de conventie, opname in de lijst van fenomenen die nood hebben aan bescherming of safeguarding, en vervolgens eventuele financiering of ondersteuning van het project in kwestie. Vooral het “safeguarding”plan, een strategisch stappenplan om immaterieel cultureel erfgoed te beschermen of te redden, moet daarbij beoordeeld worden door organisaties die niet gevestigd zijn in dezelfde staat. Advies en raad geven over een erfgoedmanagementsdossier uit een ander continent bijvoorbeeld: het zou een mooie illustratie zijn van waar deze conventie over gaat. Om daarvoor opgeroepen te kunnen worden als adviserende organisatie is een accreditatie nodig. Vier Vlaamse organisaties hebben die accreditatie nu behaald. In afwachting van de officiële bekrachtiging in juni 2010, kan de accreditatie toch al officieus geactiveerd worden, om de eerste beoordelingsronde van dossiers van artikel 17 mogelijk te maken in 2009. Vier van de 51 dossiers zijn in Vlaanderen gevestigd en zijn daar door de overheid (Decreet Volkscultuur uit 1998 en voortaan het Cultureel-erfgoeddecreet van 23 mei 2008) erkend en gesubsidieerd:

Daarnaast was er ook het dossier van een in België gesitueerde organisatie (juridische zetel) die zich inzet voor valkerij: International Association for Falconry and Conservation of Birds of Prey (IAF). Ook zij werden geaccrediteerd. Daarnaast horen in de lijst van 48 geaccrediteerde organisaties ook gerenommeerde organisaties zoals ACCU (Asia/Pacific Cultural Centre for UNESCO), ICOM (International Council of Museums), de International Council for Traditional Music, de International Social Science Council, de World Martial Arts Union, Traditions pour Demain en SIEF (Société Internationale d’Ethnologie et de Folklore). Mark Jacobs, directeur Faro.

Labels